A co z ludźmi dobrymi, którzy nie są chrześcijanami?

Człowiek nie może być dobry i jednocześnie być w błędzie. Biblia mówi, że jest droga, która wydaje się człowiekowi słuszna, lecz końcem tej drogi jest śmierć (Prz 16:25). Istnieje wiele wypadków każdego roku, że ktoś dla żartów wymierza rewolwer w kogoś innego, szczerze wierząc, że jest nie nabity. Rewolwer wypala i ginie człowiek. A ten który nacisnął spust mówi: "nie wiedziałem, że był naładowany". Człowiek może być w stu procentach szczery w tym, że nie chciał skrzywdzić drugiego człowieka, lecz szczerze wierzył w coś co nie było prawdziwe. Szczerość nie wystarcza jeżeli przedmiot przekonania nie jest prawdziwy.
Apostoł Paweł tłumaczy, że samo praktykowanie religii nie tłumaczy nikogo, lecz może raczej wywołać winę tej osoby. Omawiając religie pogańskie Paweł naucza, że są one niszczeniem prawdy. Mówi:"prawdę Bożą przemienili w kłamstwo"(Rz 1:25)
Chwała Boga jest zastąpiona przez chwałę stworzenia i religia jest religią oddająca cześć fałszywym bogom. A oddawanie czci fałszywym bogom jest obrazą majestatu Bożego. To jest coś do czego Bóg zawsze odnosił się ze wstrętem.
" Nie będziesz miał bogów cudzych obok Mnie; nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego co jest w wodach pod ziemią; nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym" (Wj 20:3-5). Tak więc religijny człowiek nie ma żadnej korzyści, jeżeli oddaje cześć nieprawdziwemu bogu- niezależnie od tego jak szczerze to czyni.
Jeżeli człowiek próbuje wejść do kina gdzie bilet kosztuje 10 zł to nie ma znaczenia czy ma 8 zł czy 5zł bo ciągle ma za mało. Jeżeli ktoś wierzy w niewłaściwą rzecz to nie ma znaczenia jak bardzo jest szczery i dobry, ponieważ brakuje mu tego, czego Bóg domaga się od człowieka.